مشکل ما تنها فراملیتی نیست. مشکلات مدیریتی کشور ما، اقتصاد بیمار کشور، وجود تفاوت های قومی و فرهنگی و حتی اقلیمی و غیره مسائلی است که نه تنها ما نتوانسته ایم آنها را به فرصت تبدیل کنیم، بلکه برخی به تهدید نیز تبدیل شده اند. ما به مدیریتی شایسته و پاک دست و قوانین و مقررات و دستگاه های نظارتی قوی نیازمندیم. ما باید با فرهیختگان خود بیش از آن چه الان هست توجه کنیم. کشور ما به تغییر فرهنگی برای توسعه نیازمند است.
جلال یوسفی
لغو برجام به این آسانی نیست که یک کشور بتواند آن را یک جانبه ملغی اعلام کند. به طور مستقیم پنج کشور به غیر از ایران در این قرارداد شریک اند. از طرف دیگر پای سازمان ملل و شورای امنیت نیز در این پرونده باز شده است. بنابراین، نه آمریکا و نه ایران و نه هیچ کشور دیگری به این راحتی نمی توانند از زیر این قرارداد شانه خالی کنند. حرف های ترامپ نیز حالت شعار تبلیغات انتخاباتی داشت و شاید به دلیل عدم شناخت ایشان از مسائل سیاسی بوده است که کارشناسان مسائل سیاسی و بین المللی آمریکا بدون شک به او مشورت خواهند داد. تمدید تحریم های ایران در سنای آمریکا نیز به نظر می رسد که حالت سمبلیک داشته و در واقع بیشتر به احتیاط شبیه است، با این حال اگر روزی این کشور بخواهد در جهت لغو برجام اقدامی بکند بدون شک وجهه بین المللی اش خدشه دار خواهد شد اما این که دولت جدید آمریکا کارشکنی می کند نباید شک کرد زیرا این امر در ذات امپریالیسم است که نسبت به کشورهای به قول خودشان شرقی به این گونه اعمال دست بزنند. اندیشمندان پساتوسعه از زوایای گوناگون به ویژه از جهت امپریالیسم فرهنگی خصایص امپریالیسم را بررسی کرده اند، لهذا هر کسی کمترین آشنایی به خصیصه های امپریالیستی داشته باشد، می فهمد که کارشکنی و به ویژه فرسایشی کردن امور از خصایص امپریالیسم است. البته باید موظب این هم باشیم که بهانه به دست آنان ندهیم. دولت ایران نیز بدون شک برای عرصه جدید، برنامه های متعددی در نظر گرفته است، اما احزاب و گروه های داخلی نیز نباید به منظور رسیدن به آمال سیاسی خود بخواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند، زیرا حداکثر این است که در دراز مدت خودشان نیز ضربه خواهند دید. راهی را که برخی از گروه های سیاسب در این مدت در مقابل برجام پیش گرفته اگر هم به عمد نباشد( ولو اینکه دلسوزانه هم باشد) مطمئنا نتیجه اش به نفع آنان هم نخواد بود. هر آدم عاقلی می فهمد که همیشه رقیب و دشمن از طریق تفرقه داخلی بهره گیری خواهد کرد. این امر علاوه بر این که یک مسئله عقلی است در قرآن و مبانی دینی ما نیز به آن اشاره شده است. قرآن کریم به روشنی و به طور صریح مسلمانان را به اتحاد و همبستگی دعوت کرده است و نتیجه عدم همبستگی را نیز افتادن در پرتگاه اعلام کرده است. این که ما بخواهیم همه معضلات را با برجام حل شده بدانیم، هم خوش باوری است. اما این را نیز باید توجه داشته باشیم که اگر با دنیا تعامل نداشته باشیم با وضعیت فعلی کشور بر سر کشور چه خواهد آمد. مشکل ما تنها فراملیتی نیست. مشکلات مدیریتی کشور ما، اقتصاد بیمار کشور، وجود تفاوت های قومی و فرهنگی و حتی اقلیمی و غیره مسائلی است که نه تنها ما نتوانسته ایم آنها را به فرصت تبدیل کنیم، بلکه برخی به تهدید نیز تبدیل شده اند. ما به مدیریتی شایسته و پاک دست و قوانین و مقررات و دستگاه های نظارتی قوی نیازمندیم. ما باید با فرهیختگان خود بیش از آن چه الان هست توجه کنیم. کشور ما به تغییر فرهنگی برای توسعه نیازمند است. عرصه توسعه در کشور ما واقعا آماده نیست و خود مدیران نیز خواسته یا ناخواسته به این امر دامن می زنند. ما به یک انقلاب فرهنگی برای توسعه نیازمندیم. البته در کنار این موارد باید دشمنان خارجی را نیز مد نظر داشته باشیم ولی این که امروزه مدیران راهبردی ما صرفا به خارج به عنوان منبع مشکلات نگاه بکنند بیشتر به فرافکنی شباهت دارد. فرافکنی عمر چندانی ندارد. مردم با وضعیت فعلی برد رسانه ای خیلی زودتر از برخی از مدیران از اوضاع دنیا با خبر می شوند. Http://telegram.me/Dryousefi کانال رسمی دکتر جلال یوسفی توسعه، توسعه روستایی، دانش بومی، جامعه شناسی
