گروه های اصلاح طلب از هر حزب و باند و اعتدال و توسعه باید در یک قامت علم شوند. اگر بخواهند زمزمه های موجود را به جامعه منتقل کنند، هیچ بعید نیست که خاطره تلخ انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ را تجربه نکنند!
جلال یوسفی
هر حرکتی در زندگی انسان ها بایستی بر اساس نظم خاصی شکل بگیرد و استمرار آن نیز بدون نظم و شکل بندی خاصی راه به مقصود نمی برد و یا اگر هم به مقصد برسد نتیجه ای ناقص خواهد داشت. اگر این حرکت یک حرکت سیاسی باشد، از حساسیت بیشتری برخورد دار خواهدبود. حساس تر از آن این نکته است که یک گروه یا اردوگاه فکری که دارای مخرج مشترک فکری هستند، از سوی اردوگاه رقیب سدهایی نیز در مسیر خود داشته باشند .در این صورت شکست شان قریب به نزدیک است.
مردم ایران در خرداد۹۲ یک بار دیگر با وجود تمام سدها، خیرالموجودین را انتخاب کردند، البته نباید فراموش کنیم که انسجام سران گروه ها بدون شک در موفقیت این امر دخالت داشت. در سال های گذشته بازمانده های گروه اقتدار گرا در مجلس که سال های سال است در برابر هجمه ای از بی عدالتی ها، بی قانونی ها، اختلاس ها، و به طور کلی انحراف دولت از بسیاری از راه های مستقیم ساکت بودند، تا توانستند در برابر برنامه های دولت فعلی و بخصوص برنامه هسته ای کارشکنی کردند. دل مردم جریحه دار شده است. برخی با احساسات مردم بازی کرده اند، مردم ، برخی خسته از مشکلات اقتصادی ، برخی از بیکاری و… بنابراین امید می رود که مجلس آینده مجلسی قانون مند، دارای افراد فرهیخته و متفکر باشد و این امید را باید در مردم زنده کرد. با با بیان این نکته که منظور از مجلس قانونمند و متفکر و …. مجلسی است که در آن شجاعت وجود داشته باشد، صریح گویی وجود داشته باشد، نمایندگان برای مردم و کشور دل بسوزانند، با برنامه کار کنند، اصولی برنامه ریزی ها را بررسی و نظارت کنند و… نه این که حتماً مجلس آینده، باید مجلسی یک دست باشد!
برخی خیلی زود هنگام سرخوش از پیروزی های دست نیافته شده اند! در حالی که رقیب برایشان هزاران برنامه دارد تا آن ها را از میدان و عرصه بیرون اندازند، برخی حضرات خود همین الان دارند برای کنار زدن دوستان نزدیک که با آن ها دارای احساس و تفکر مشترک است برنامه ریزی می کنند. برنامه ریزی که نه تنها به موفقیت شان ختم نمی شود بلکه زوال را هم برای خود و هم برای همفکران خویش نزدیک کرده و موفقیت اردوگاه مخالف را به همراه خواهد داشت.
بنابراین همراهی و یک دلی اصلاح طلبان به عنوان یک اردوگاه فکری ( که دارای تفکراتی با اشتراکات زیاد هستند) بایستی سرلوجه برنامه های خویش قرار گیرد. پس زدن هر گروه از این اردوگاه توسط گروه دیگر کل اردوگاه را به قهقراء خواهد برد. نباید بوی کباب برخی را به اشتباه بیندازد!
من این خطر را طی این ماه هایی که به انتخابات نزدیک می شویم حس کردم و به نا به وظیفه ای که برخود ضروری می دانم، آن را رصد کرده و این حس خطر در حقیقت دیگر حس کردن نیست و یک حقیقت تلخ است . اما هنوز دیر نیست.
گروه های اصلاح طلب از هر حزب و باند وحزب اعتدال و توسعه باید در یک قامت خودنمایی کنند. اگر بخواهند زمزمه های موجود را به جامعه منتقل کنند، هیچ بعید نیست که خاطره تلخ انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ را تجربه نکنند!
لهذا بر این نکته تأکید می کنم که اگر این گروه ها می خواهند جدا از هم لیست بدهند، حداقل همدیگر را تخریب نکرده و درشهرستان ها سعی کنند یکپارچه عمل نمایند.
