یاد داشت های پراکنده

یاد داشت های پراکنده

دکتر جلال یوسفی

روزگار عجیبی است. خیلی عجیب!

آن قدر عجیب که یکی می آید دزد بگیرد و هر روز دست در جیب می کند که اسامی دزدان بیرون بدهد اما بعداً معلوم می شود خود رییس دزدان بوده است!!

یکی با استناد به خوابی مدیریت آسمانی را بر دیگری می بندد به صورتی که او هم خود را در هاله های نور ساختگی می بیند! شاید هم می خواهد ببیند!!

آن دیگری ادعا می کند که برخی از علمای دینی در دوران رژیم پهلوی امام خمینی را همراهی نمی کردند و گلایه ای به شدت خنجر دارد اما نمی داند که حافظه تاریخ پاک شدنی نیست . شاید هم می خواهد با این این واژه ها خود را در بین علما جا دهد؟! نمی دانم شاید و شاید.

یکی هم ادعای حکومت جهانی می کند اما نمی دانم چگونه کسی که در یک قوه کوچک به نام مجریه نمی تواند بیست تا وزیر را نگهداری کند تا این کشور را غارت نکند چگونه می خواند جهان را مدیریت کند؟!

آن دیگری که از عصبانیت دارد به شدت می سوزد، دستپاچه در دفتر یکی از مریدان خود می رود و مخالفانش را بی شرف می خواند حال آن که خدا می داند مردم ایران با شرف ترین هستند و خوب« بی شرف» ها را می شناسند و اگر تا کنون کوتاه آمده اند از نجابتشان است.

و دیگری ….

بگذاریم و بگذریم میرزا  فعلاً هنوز کارهایی در راه است که باید گویندگان واژه « بی شرف»  را بیشتر عصبانی کرد.

دور دوم در راه است و باید به آن اندیشید.

به آن که در گفته هایش خود را « انقلابی» می داند و دیگران را « درغگو» باید گفت، لطفاً این بادی را که با آن همراه هستی ، مسیرش را مشخص کن. به مقدسات قسم تا ده ها سال از این بدتر به اصلاح طلبان هم بگویی، تخت ریاست را نخواهی داد، هرچند که « رییس دولت توزیع سیب زمینی» باشد.

درسته سی نفر بیشتر اصلاح طلب تأیید نشد. ۳۰ نفر!

اما با همان دیگران هم شکست سختی بر پیکره اقتدار کدخدایی وارد شد.

البته کدخدا زادگان ببخشند. کدخدایی هم برای خودش مرامی دارد.

درود بر آنان که هدایت را اطاعت کردند.