رضایت مردم مد نظر باشد نه رضایت اقتدارگرایان

دکتر جلال یوسفی

این روزها، در محافل مختلف صحبت بر سر انتخاب کابینه دوازدهم است. در واقع سخن بر سر سهیمه گیری و باج خواهی در قوه مجریه است. قوه ای که دو دوره به طور کامل( دربست) در اختیار یک مشی فکری خاص و بیرون انداختن بی رحمانه تفکرات مخالف خویش بوده است.

آن چه که قابل توجه است این است که مردم به طیفی رأی داده اند که با همه تبلیغات سوء از سوی رقیب و به کارگیری تمام توان برای پیروزی رقیب او، این مشی پیروز شده است. مشی ای که تنها برگ برنده او ملت بوده است. نه سلاح دارد، نه پول، نه بازار در اختیار اوست و نه ….

 بنابراین، فقط و فقط مردم دستان این مشی را گرفته و در زمین های پر از خارهای تیز و سنگلاخ او را پا به پای خویش برده اند.

از این رو، برای انتخاب کابینه که در حقیقت انتخاب پست های قوه مجریه از ریز تا درشت خواهد بود، این مردم هستند که باید تصمیم بگیرند که چه کس یا کسانی و از کدام گروه و تفکر انتخاب گردند. سهم خواهی تفکر رقیب وقتی با ارزش بوده و دارای اعتبار است که ثابت گردد که در هشت ساله سیاه احمدی نژادی در به کار گیری رقیب خود، نشانی از حسن برخورد و اعتماد در بین آنان وجود می داشت که نه تنها وجود نداشته بلکه به صورت بسیار وحشتناکی اصلاحات و طیف های مرتبط با آن قلع و قمع شدند.

در حال حاضر آن چه مردم را ناخشنود می کند، به کارگیری افرادی است که در آن هشت سال در مسناسک بالا نظاره گر بی عدالتی های دولتمردن بودند و سکوت کردند. یا ترسیدند و یا برای حفظ مقام خود سکوت کردند. آنان که در مجلس بودند، از نیابت ریاست تا نماینده مجلس و بودن در کمیسیون های متعدد، حاضر به برخورد با رییس دولت و وزرای مشکل دار نشدند. نامشان بر تارک کاغذ تأییدیه خاوری ها و سایر اختلاس گران وجود دارد و….  

رأی به وزرایی داده اند که لیاقت گرداندند یک تلمبه زمین کشاورزی را نداشتند. مدیرکل هایی را تحمل کردند که شایستگی چرخاندن یک دکه روزنامه فروشی را نداشته اند و… این قصه سری دراز دارد.

جناب آقای حسن روحانی منتخب مردمی که به اصلاحات و تغییر در وضع موجود اعتقاد دارند، باید بداند که وضعیت آینده اصلاحات به عملکرد او بستگی دارد. اویی که به لطف اصلاحات در این مسیر قرار گرفت و آن هم نه به انتخاب اُولی، بلکه به خاطر وضعیت رقت باری که در امر سیاسی دچار این مشی فکری کرده اند.

اصلاحات دست آقای روحانی را فشرده و در کنار مردم، در کنار او قرار دارد، اما نباید از نظر دور داشت که وزرایی مسئله دار و تحمیلی که با انتخاب مدیران از باقی مانده های مشی ای که مردم را رعیت می داند، چه نارضایتی هایی به دنبال داشته است.

به هر حال، به کارگیری افرادی از باقی مانده های قدرت طلبان، از یک طرف موجب نارضایتی مردم می گردد چرا که تجربه نشان داده است این گروه دارای عملکرد مناسبی در راه توسعه نیستند. از دیگر سو، موجب ریزش در درون اصلاحات به ویژه در بخش جوان این مشی می گردد. این امر در انتخابات مجلس و ورود بخشی از بدنه مشی مقابل و ورود به مجلس و سپس خیانت به اصلاحات خود را نشان داده است و موجب نا امیدی در بدنه جوانان اصلاحات شده است. بنابراین می طلبد که شیخ حسن روحانی نه به چهار سال ریاست جمهوری خود بلکه به مردم بیندیشد و در تاریخ سیاسی خود، به این ارزشی که نزد مردم پیدا کرده، استمرار بدهد که رضایت مردم انشا الله رضایت خداوند را به همراه داشته باشد.

در یک سطر: سهم کابینه همه به مردم تعلق دارد و لاغیر.