شعر« فریاد من»

شعری از: دکتر جلال یوسفی

فرهاد من فرهاد من، بشنو تو این فریاد من
از ره گذر چون باد من اما نرو از یاد من
این بیستونم را تویی سیحون و جیحونم تویی
از نیل تا اندر فرات خواهند کَنَند بنیاد من
ای ساربان ای ساربان آی و بیندازم میان
له له زنم زین لولیان تا آنشان آرم میان
این ره به ترکستان رود یا ختم می گردد میان
جاری منه داد سخن تا بشنود فریاد من
سالی به ده دو ماه باد از هر کدام گمراه باد
این ماه ده با این دوتا زی ماهمان شمشاد باد
از این دوازه برگ دار سیزده به گریان ماه باد
مر کو کدامین برده ایم که این راز را منقاد باد
هر رهروی از هر دمن خواهد دهد بر باد من
جلال یوسفی/تهران ۱۴ خرداد۱۳۹۴