حجاب یک کار فرهنگی است و تخصص خود را می طلبد، مبارزه با آن در سطح خیابان کار سرجوخه دوران رضاخان تا استوار دوران محمدرضا و سروان و سرهنگ دوران حکومت جمهورس اسلامی نیست.
حجاب یک کار فرهنگی است نه تفنگی!
همه عقلای جامعه میدانند در خصوص موارد فرهنگی برخورد صرفاً پلیسی جواب نمیدهد. برخورد از نوع پلیسی با مقوله فرهنگ نه تنها کارا نیست، بلکه سبب میشود ناهنجاریها به لایههای پنهان جامعه رفته و این زخمهای پنهان به دمل های چرکینی تبدیل و در نهایت زمانهی سر باز کنند و کل جامعه را فرا گیرند. نباید در رابطه با مسائل فرهنگی در بین مردم ترس ایجاد کرد، باید در این رابطه یک رفتار معقول و متعارف و از نوع رفتار نرم و متناسب با مقوله فرهنگی از طرف ما بروز دهد. نباید برای حل مشکلات فرهنگی از ابزارهای دیگری استفاده شود.
رفتاری میتواند معضلات فرهنگی را از بین ببرد که از نوع رفتار فرهنگی باشد. اگر قرار است، در رابطه با یک کار فرهنگی( مثلاً پدیده حجاب) کاری صورت گیرد، باید نخبگان ، هنرمندان، علما، حوزویان و دانشگاهیان در تولید برنامههای صحیح فرهنگی کمک کنند و نسبت به آموزش مسائل فرهنگی به مردم اقدام نمایند. اگر قرار است، امر به معروف و نهی از منکر در جامعه اجرا شود، این برنامه باید به روش درست در جامعه پیاده گردد نه این که این مقوله هم در قالب برخوردهای چکشی و رفتارهای رعب آور قرار بگیرد
اگر فردی نمیتواند به اعصاب خود مسلط باشد، چرا باید امر به معروف و نهی از منکر کند؟ اگر این فرد به حلال و حرام خدا اعتقاد داشته باشد، باید بداند که این با عمل مرتکب حرام شده و با مردم درگیر میشود.
در حکومتی که ادعای اسلامیگری و مهم تر این که مذهب شیعه دوازده امامی را با خود یدک می کشد، چگونه می توان پذیرفت که صدها و شاید بیشتر پیامک برای وسایل نقلیه با دارا بودن سند به نام خانم می فرستد و آنان را فراخوانده و ضمن ایجاد ترافیک در یک خیابان( کاری که پلیس وظیفه دارد در رفع آن بکوشد)، ضمن تسویه حساب بدهکاری خلافی ماشین آنان، از آنان تعهد گرفته می شود که حجاب را رعایت کنند!!!
کشوری با یک حوزه علمیه بزرگ و مدعی و صدها حوزه علمیه استانی و شهرستانی و مدارس و مؤسسه های فرهنگی که سالانه بودجه های ده ها میلیاردی هم از کیسه مردم دریافت می کنند وبدون تعارف تا کنون بازخورد مثبتی از آنان دیده نشده است، چرا کار فرهنگی را به دست اسلحه و باطوم به دست بسپارد.
اگر دولت در بودجه کم آورده است که نباید با آبروی مسلمان بازی کند. مسئله ای که آثار زیانباری را برای جامعه و مذهب به همراه خواهد داشت.
مجدداً تأکید می کنمم، حجاب یک کار فرهنگی است و تخصص خود را می طلبد، مبارزه با آن در سطح خیابان کار سرجوخه دوران رضاخان تا استوار دوران محمدرضا و سروان و سرهنگ دوران حکومت جمهورس اسلامی نیست.
در یک کلام، استفاده از کارهای سختافزاری برای مقابله با بیحجابی کماثر و شاید بتوان ادعا کرد بی اثر است
