کوچک ترین رده های سازمان اجتماعی عشایر که در واقع واحدهای پایه بهره برداری از مراتع بودهاند ، به عنوان مثال ، در بین عشایر بختیاری و کهکیلویه و بویراحمد، ممسنی و بخش های از خوزستان و برخی مناطق دیگر « مال» و در بین عشایر لرستان« کرنگ» نامیده می شود. هریک از این رده ها در دوره های ییلاقی و قشلاقی دارای محل استقرار خاصی بوده اند که در بهره برداری درست از مراتع تأثیر داشته اند. داشتن محل استقرار خاص در هر دوره تحت عنوان «ورد» «واره»، «وارگه» و «یورت»که به مثابه داشتن حق انتفاع دایمی از مرتع بود، در اجرای شیوه های بهره برداری و حفظ مراتع بی تأثیر نبوده است . به طور کلی بهره برداری از مراتع توسط این واحدها یا نهادها تابع نظم نسق خاصی بوده است، در واقع این نظم که به تعبیر امروزی مدیریت نامیده می شود ، ضامن بقاء و حفظ مراتع در ادوار گذشته بوده است.
کناف ایران : دکتر جلال یوسفی ، متولد۱۳۴۳، منطقه رستم ممسنی استان فارس است. تحصیلات را در منطقه شروع کرده و تا پایان دبیرستان را در شهرستان بود. دارای مدرک کارشناسی پژوهشگری از دانشگاه شیراز، مدیریت توسعه روستایی از دانشگاه تهران و دکتری تخصصی جامعه شناسی اقتصادی و توسعه از دانشگاه علوم و تحقیقات تهران است
یوسفی در زمینه دانش بومی پژوهش های زیادی انجام داده و دارای مقالات و کتب متعددی در این زمینه است. دکتریوسفی به حفظ محیط زیست علاقه زیادی دارد . به همین لحاظ همکاری خود را در زمینه تدریس و نیز کتاب و مقالات وشرکت درهمایش های متعدد با سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور از سال ها پیش شروع کرده است. با همه کسالتی که ایشان داشتند، با توجه به وضعیت ایجاد شده برای مراتع و جنگل ها و وضعیت بحرانی در این عرصه، از دکتر یوسفی قول گرفتیم که در نوبت های متوالی در باره وضعیت محیط زیست و مشکلات آن با ایشان به صحبت بنشینیم. در زیر باب این صحبت باز می شود:
That’s a moklebr-ader. Great thinking!
Good points all around. Truly apdtacierep.
