شهید شهریار مرادفر، در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۳۶۶ به دست ضد انقلابیون به شهادت رسید و پس از شهادت بدنش به آتش کشیده شد.

کتاب روش های تحقیق کیفی پیشرفته نوشته دکتر مصطفی ازکیا و دکتر جلال یوسفی منتشر شد

انتشارات دانش بومی آماده انتشار آثار نویسندگان است

مؤسسه فرهنگی هنری« پارپیرار» با مشارکت فرنگسرای ارسباران برگزار می کند.
هفتمین آیین تتی(شکوفه)

البته ما گرگ باران دیده هستیم. حادثه هفتم تیر، هشت شهریور و امثال آن نمی تواند بر روند جاری مملکت ما  تأثیری منفی بگذارد هرچند نبود این شخصیت ها برای ما سخت خواهد بود.

پنجمین شماره فصلنامه علمی-تخصصی «مطالعات و پژوهش های  جامعه شناختی روستایی» در فصل بهار ۱۴۰۳ به زودی منتشر خواهد شد.

کتاب جامعه شناسی خانواده تألیف دکتر جلال یوسفی، منتشر گردید.

انتشارات دانش بومی مجوز گرفته و راه اندازی گردید.

هیأت نظارت بر مطبوعات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تاریخ ۲۷/۱۰/۱۴۰۱ طی شماره مجوز ۹۲۴۳۲ با درخواست انتشار فصلنامه  علمی – تخصصی «مطالعات و پژوهش‌های جامعه­ شناختی روستایی»  با صاحب امتیازی و مدیر مسؤلی دکتر جلال یوسفی موافقت نمود. 

دریافت و بینش های فوکو پیرامون کنترل تولید گفتمان و نحوه عمل قدرت و دانش ما را قادر  خواهد ساخت که تفسیر رادیکال مجددی از نظریه توسعه توسعه و پراکتیس به دست بدهیم.

کتاب مردم شناسی فرهنگی با تأکیدبردگرگونی در فرهنگ، تمدن و هویت فرهنگ ایرانی، توسط دکتر جلال یوسفی و دکتر محمدمهدی یوسفی در زمستان۱۴۰۰، توسط انتشارات مدبران تهران در ۱۰۰۰ نسجه به چاپ رسید.

کتاب دانش بومی و پسا توسعه با زیر عنوان جایگاه دانش بومی در توسعه پایدار، نوشته دکتر جلال یوسفی و دکتر محمدمهدی یوسفی در قطع وزیری و در ۴۵۶ صفحه در انتشارات کلک زرین به چاپ رسید.

عشایر با سابقه ای طولانی در گذر زمان هم از نظر اقتصادی و هم نظامی پشتیبانی برای کشور مهم بود. اما به تدریج بعد از انقلاب مشروطه و به ویژه از زمان رضاخان به این طرف رو به اضمحلال رفت.

کار تدوین کتاب دانش بومی و پساتوسعه با عنوان فرعی« جایگاه دانش بومی در توسعه پایدار» در چهار بخش و هفده فصل توسط دکتر جلال یوسفی و دکتر محمدمهدی یوسفی، به پایان رسید.

در این تحقیق مشخص شد که در منطقه مورد مطالعه از یک سو، با توجه به نظریه نوسازی مبنی بر مباینت دانش بومی و توسعه، دانش بومی در دوران­هایی که حاکمیت داشته، نه تنها مباینتی  با آن نداشته و به عنوان یک مانع به حساب نمی­ آمده است؛ بلکه از پایداری در توسعه نیز برخوردار بوده است. از سوی دیگر برنامه­ های مربوط به نوسازی که در کشور ما نمودش در اصلاحات ارضی بود، موجب تغییرات اساسی درساختارهای جامعه مورد مطالعه و نیز تقسیم کار کنشگران بهره ­بردار و قشربندی آنان گردیده است و در پی آن، با تغییر جامعه و سبک زندگی در این جامعه، بهره ­برداری از دانش بومی نیز رو به ضعف رفته و در حال حاضر، این دانش روبه زوال است.